“Trajedi”den Besleniyor!
Onur Mansız ilk kişisel sergisi “Trajedi”yle Art On Galeri’de arz-ı endam ediyor. İstanbul ile İspanya’daki minik şehir Ourense arasında mekik dokuyan genç sanatçı hiperrealist tarzıyla göze çarpıyor.
trajeigal
Onur Mansız duygusal-gerçekçi tarzdaki resimlerinde melankolik bir ruh hali yaratmış. Önce kendisine bu “Trajedi”nin sebebini sorduk. Sanatçının eserlerini görür görmez aklımıza Taner Ceylan geldi. Yoksa Mansız, Ceylan’dan mı feyz alıyordu ya da onun hiperrealist tarzına mı sağdık kalmaya çalışıyordu? Peki, İspanya, Ourense’de neler yapıyordu? Söyleşimiz sırasında tüm bu sorulara yanıt aradık.
Neden “Trajedi”?
Birey odaklı çalışmalar yapıyorum ve ortaya çıkan çalışmalarım genellikle pesimist oluyor. Duygularımızın başlangıcının mutsuzluk olduğuna inanıyorum. Doğuştan süregelen bir olgu bu…
Resimlerinizde kullandığınız kişilerin çıplak bedenleri üzerine projeksiyon ile görüntüler yansıtıyorsunuz. Neyi simgeliyor bu görüntüler?
Kendi hayatımdan ilham alarak hikâyeler kurguluyorum. Giriş, gelişme ve sonucu olan hikâyeler değil bunlar. Daha mistik, ucu açık hikâyeler. Kafamda oluşan o hikâyeyi, en güçlü şekilde görsel olarak nasıl hissettirebileceğimin üzerinde duruyorum. O ucu açıklığı, melankoliyi nasıl yansıtabilirim; onu kurguluyorum ve en uygun görselleri deneme, yanılma yöntemiyle buluyorum.
Resimlerinize ilk baktığımda “Taner Ceylan” dedim kendi kendime. Taner Ceylan’dan feyz alıyor musunuz?
Bu soruyla sıkça karşılaşıyorum. Taner Ceylan ile bağdaştırılmak çok güzel bir duygu. Türkiye’de hiperrealist akımın öncülerinden. Taner Ceylan daha çok beden üzerinde duruyor. Kendisiyle yolumun çok da kesişmediğini biliyorum aslında. Genç ve yeni olduğum için ilk bakışta benzetilse de zamanla öyle olmadığının anlaşılacağını düşünüyorum.