Bazı şeyler klasikleşme kontenjanından hep “en trend”. Apple Pie da bunlardan biri.
applepiegal
Sevmeyeni yoktur sanırım. Yemekte klasiklere saygı gösterilmesi gerektiğine inanıyorum; değiştirmeden en sade halini en mükemmele ulaştırmak şart. Bu sebeple o kadar çok pişirdim ki en güzelini bulmak ve en ama en iyi tarife ulaşmak için gösterilen çaba anlatmakla bitmez. Elma karışımının küçük bir parçasını tat yoğunluğu oluşturmak için biraz önceden pişirmek gerektiğini, hamuru temiz bir bez üzerinde açınca hiç yapışmadığını, alt tabana elmaları dökmeden biraz yulaf serpmenin meyvenin suyunu emip kıtır bir hamur sağladığını, yağı una kestirme aşamasının güzel bir hamur için en önemli nokta olduğunu hep farklı farklı yerlerden öğrendim. Tarifimin son ulaştığı nokta için tereddütsüz diyebilirim ki bu, “en Elmalı Pay”dır. Yiyen bilir, nefis olur. Ha, bir de beni hamur açmaya başlattığı için gönlümde yeri ayrıdır. Kim bilir belki sizin için de öyle olur. Korkmayın, deneyin ve unutmayın: Başkasının yaptığı her şeyi siz de yapabilirsiniz!